Er staat iets in onze koelkast en ik weet niet meer wat. Nee, laat ik meteen eerlijk zijn: er staan meerdere ietsen in onze koelkast. En hoewel ik een vaag vermoeden heb wat deze ietsen ooit waren, heb ik de moed niet meer om te kijken wat ze zijn geworden. Ik heb namelijk een groot probleem met plastic koelkastbakjes. Mijn vriendin is overtuigd vegetariër en wil voorkomen dat de geur van vlees en/of vis zich hecht aan de rest van…
Jarenlang ben ik op zoek geweest naar het ideale notitieboekje. Welk boek over schrijven ik ook las, over een ding waren ze het allemaal eens: een schrijver moet een notitieboekje bij zich hebben om goede ideeën meteen vast te leggen. Ik heb daarom een hele verzameling schitterende exemplaren. Sommige zijn in nep-leer gebonden, anderen zijn kunstig versierd, hebben mooi papier en ademen een sfeer van artisticiteit uit. De meesten blijven onbeschreven. Dat komt niet omdat ik geen ideeën heb onderweg….
Het is een koude zaterdagmorgen. Mijn vriendin en ik staan in het transformatorhuis van de Wester Gasfabriek. Het is de inname dag van ‘zomer expo’, een wedstrijd voor kunstenaars met als hoofdprijs exposeren in het Haags Gemeentemuseum. De wedstrijd en de voorronde komen ook op tv. We zijn niet alleen. Honderden kunstenaars van allerlei pluimage (maar vooral vrouwen, valt me op) wagen het er op. Mijn vriendin heeft een tekening uitgezocht waarvan ik zeker ben dat het een goede kans…
Als ik vertel dat ik een boek heb geschreven (ik geef toe, daar is weinig aansporing voor nodig) is een van de eerste vragen die mensen stellen hoeveel pagina’s het is. Aangezien het boek een e-book is, is dit geheel afhankelijk van het apparaat waar je het op leest. Het is dus onmogelijk te zeggen, en dat antwoord levert altijd een teleurgestelde blik op. Sowieso denk ik niet in pagina’s. Alleen lezers doen dat. Schrijvers, of het nu het journalistieke…
Onderweg naar de supermarkt was ik me al flink aan het opwinden. Het ging niet eens om die vier euro. Het ging om het principe! Maar tegelijkertijd vroeg ik me af hoe overtuigend ik over zou komen met een totaal lege fles wijn. Toch was dat gewoon de situatie: pas in het laatste glas bleek de made te zitten. Een made en een zwart ding dat ik niet anders kan omschrijven dan als een keutel. De made had ik met…
Ik vind het nogal ironisch dat ik inmiddels al vier jaar Lord of the Rings Online speel, maar nog nooit het hele boek van Tolkien uit heb gekregen. Het is inmiddels dan ook een soort obsessie geworden om het einde van dat verhaal te halen. In de loop der jaren heb ik meerdere pogingen gedaan, die steevast strandden in ‘deel 2’. De tijd tussen mijn pogingen was altijd zo lang, dat ik elke keer weer besloot om dan toch maar…
Ik kan soms vreselijk blijven steken op internet forums. Om de een of andere reden worden de meest triviale, pietluttige onderwerpen van enorm belang in mijn hoofd. En plots lijkt niets zwaarder te wegen dan volslagen vreemden ervan te overtuigen dat ze het mis hebben. Het kan zo soms uren opvreten. Uren die ik uiteraard zou moeten besteden aan het schrijven. Ik ben inmiddels bezig met een tweede boek (nou ja, het is mijn vierde boek, maar de tweede waarvan…
Laat niemand zeggen dat ik niet naar mijn lezers luister. Dit was de laatste keer dat mijn blog automatisch een digest van mijn tweets uitspuugt. In plaats daarvan is het misschien handiger als je mijn tweets gewoon volgt zoals dat hoort, op Twitter.
Mijn vriendin en ik lopen de plaatselijke HEMA binnen. Ze heeft wissellijsten nodig, aangezien ze binnenkort weer een aantal tekeningen gaat exposeren. We staan bij de klantenservice, waar pas na enkele minuten iemand doorheeft dat we wellicht iets willen vragen. Een HEMA dame komt naar ons toe en begroet ons. “Wat kan ik voor u doen?” “Goedemiddag,” zegt mijn vriendin. “Ik heb een wissellijst nodig, maat 50×60 centimeter.” “Nou, die hebben we niet. Die hebben we nooit gehad.” “Ik heb…
Ik ben niet meer lang. Dat is een heel rare ervaring voor iemand die het grootste deel van zijn leven ‘de langste’ was. Vanaf de lagere school en tot in mijn studententijd werd ik wel eens aangeduid als ‘die lange’. Dit iets waar ik tot voor kort niet over na had gedacht. Het is niet zo dat ik mezelf identificeerde als ‘lang’, het was gewoon zo. Het hoorde er bij dat ik als kind altijd achteraan moest zitten bij voorstellingen…