Ik ben niet meer lang. Dat is een heel rare ervaring voor iemand die het grootste deel van zijn leven ‘de langste’ was. Vanaf de lagere school en tot in mijn studententijd werd ik wel eens aangeduid als ‘die lange’.
Dit iets waar ik tot voor kort niet over na had gedacht. Het is niet zo dat ik mezelf identificeerde als ‘lang’, het was gewoon zo. Het hoorde er bij dat ik als kind altijd achteraan moest zitten bij voorstellingen ‘want jij kan het toch wel zien’. (Ik heb weinig gezien.) Of dat ik mocht kiezen tussen helemaal achterin bij de schoolfoto, of als een idioot voor de groep gaan liggen. (Ik lag er altijd voor.)
Nu is het niet zo dat ik ben gekrompen (nog steeds een trotse 1,90m) Maar ik kom inmiddels steeds meer mannen én vrouwen tegen waar ik tegenop moet kijken. Mensen die soms letterlijk een kop boven me uittorenen.
Een recent bezoek aan het Stedelijk Museum in Amsterdam was helemaal confronterend: een ruimte was gewijd aan een project waarbij de bezoekers werd gevraagd om tegen de muur te gaan staan. Nee, ik kreeg geen blinddoek en een laatste sigaret, maar wel werd afgerekend met mijn interne ‘langheid’.
De mensen van dat kunstproject streepten van iedereen de lengte op de muur, en zette daar de bezoekdatum bij. Inmiddels waren vele honderden bezoekers mij voorgegaan, en mijn streepje was haast onzichtbaar in de middenmoot.
Ik was nu niet alleen ‘niet lang’ maar ook nog eens ‘gemiddeld’.
Hetzelfde gold overigens voor mijn vriendin, die om mij volslagen onduidelijke reden volhoudt dat ze ‘klein’ is. Hoe vaker ze dat herhaalt, hoe meer ik vermoed dat zij vermoedt dat ze een potentiële deelnemerster is voor Little People, Big World.
Dezelfde ruimte in het museum die mij van mijn ‘langheid’ beroofde, toonde haar dat ze ook nog ruim binnen die wolk der gemiddeldheid zweefde. Oke, ze kan nog steeds niet bij de bovenste plank van ons keukenkastje, maar aan de andere kant kan ik ook nog steeds niks zien als ik achteraan zit.
Dat laatste steekt me nu toch wel. Ik heb blijkbaar al die jaren voor niks niets gezien. Zo veel kan het niet gescheeld hebben met mijn klasgenoten. Of zijn al die bizar lange lui een recent verschijnsel? Zijn Nederlanders na de jaren 70 extreem omhooggeschoten? Of zou ik toch Vifit moeten drinken?