Don’t try this at home
Er was een periode als kind dat ik nog geen ‘echt’ vuurwerk mocht afsteken. Als alternatief kreeg ik dan doosjes sterretjes, klaptouwtjes en Bengaalse lucifers die gekleurde vlammen hadden. Allemaal ‘koud’ vuurwerk zoals mijn ouders dat noemden. En als tienjarige vond ik dat ook prima. Maar met elf, twaalf jaar begon er toch een stemmetje in mijn achterhoofd te spreken. Vooral omdat ik tot dan toe regelmatig geterroriseerd werd door ‘grote jongens’ die strijkers en ander gevaarlijk spul in mijn…