Ik kan me nog herinneren dat ik droomde om ooit te vliegen. Als kind kwam het er niet van, want mijn ouders gingen liever met de boot naar Engeland op vakantie. Het was dus heel wat jaren later dat ik voor het eerst de lucht in ging. Mijn eerste vlucht bracht mij meteen ook buiten Europa. Ik zat op de theaterschool en was via via gevraagd om te figureren in een TV serie over Jezus, met een aantal draaidagen in…
In de jaren tachtig was er een TV spotje waarin stoere coureur Jan Lammers aantoonde dat je best 130 kilometer per uur kon rijden in dichte mist. Terwijl de voice over deze stunt aankondigde, checkte Lammers zijn handschoenen en helm. “Good luck, Jan” zei de voice-over. Waarna Jan Lammers in de trein stapte. Dit was uiteraard een andere tijd. Dit was een periode in de Nederlandsche Geschiedenis waarin de enige vorm van neerslag bestond uit zeer zeldzame mist. Van regen,…
Ik ben op uitnodiging van gamebedrijf Gamania in Taiwan (Voorheen Formoza, tweeëntwintig miljoen inwoners, voor de kust van China). Het bedrijf wil mij (en een heleboel andere journalisten) wat van hun nieuwe producten laten zien, en ze doen er alles aan om onze ervaring zo plezierig mogelijk te maken. Zo is er op de tweede avond een feest ter ere van de pers. Een feest betekent voor mij meestal twee dingen: ongemakkelijk op een stoel zitten en hopen dat niemand…
Ok, deze keer heb ik een goed excuus voor het overslaan van mijn updates. Ik zit op dit moment (nu, zelfs, terwijl ik dit schrijf) in Taiwan voor een opdracht. Volg mij op Twitter als je wil, ik ben maandag weer terug.
Ik loop door de supermarkt. Ja, ik besef dat ik vrij veel columns begin met ‘ik loop door de supermarkt’. Dat is nu eenmaal iets wat ik regelmatig doe. Ik zou ook liever schrijven ‘ik loop door Manhattan’ maar daarop is de kans op dit moment niet zo groot. Dit in tegenstelling overigens tot een column die begint met ‘ik loop door Taipei, de hoofdstad van Taiwan’, want daar ga ik volgende week naar toe. Dit even terzijde en daar…
In eerste instantie denk ik dat het aan mijn jasje ligt: er dringt namelijk opeens een penetrante stank mijn neusgaten binnen. Onopvallend ruik ik aan mijn schouder terwijl de dame van het reisbureau haar aandacht eerst op haar scherm richt en dan weer op mij. Ze vertelt over kortingen en dure treinen en goedkope vluchten, maar ik maak me op dit moment meer zorgen over mijn persoonlijke hygiëne. Hoe kan dit? Waarom stink ik? De dame kijkt nu weer naar…
Budapest is niet een vakantiebestemming die ik uit mezelf zou kiezen. Het is zo’n plek waarvan je wel weet dat het bestaat, maar die je niet in het lijstje ‘Londen, Parijs, New York’ zet. En dat is helemaal onterecht. Ik heb zojuist mijn derde bezoek achter de rug. Mijn schoonzus en haar gezin wonen er. Dankzij hen heb ik Budapest leren kennen als een geweldige vakantiebestemming. De stad doet qua architectuur en structuur aan Parijs denken: grote gebouwen met façades…
Deze week ben ik een weekje weg. Schrijversblok keert terug op 10 mei. Tot dan kun je me volgen op Twitter. Tot volgende week!
Even een dagje weg met mijn vriendin, naar Rotterdam. Wat kunst bekijken, een beetje winkelen… En dat doen we met de trein, in de woeste kerstvakantie van 2010. Het grootste deel van de reis kunnen we niet zitten. De trein is overvol. Op het perron waar we moeten overstappen staat het zwart van de mensen die ook de volgende trein bestormen. Halverwege de reis horen we iemand over de intercom die ons vertelt dat er “minder materieel beschikbaar is”. Waar…
Amsterdam Centraal, even over tien ‘s avonds. Ik heb een podcast opgenomen en moet nu de laatste verbinding naar huis hebben. Het winterweer heeft de NS in opperste verwarring gebracht, en ik loop naar de info stand om te vragen hoe (of?) ik nog thuis kom. “Ik moet naar Kampen,” zeg ik tegen de man in het NS uniform. Hij kijkt me vragend aan. “Kampen. Overijssel.” “Oh. Gewoon. Stoptrein Rotterdam.” “Naar Kampen?” “Via Gouda. Stoptrein. Gewoon.” De man heeft duidelijk…