Even een dagje weg met mijn vriendin, naar Rotterdam. Wat kunst bekijken, een beetje winkelen… En dat doen we met de trein, in de woeste kerstvakantie van 2010.
Het grootste deel van de reis kunnen we niet zitten. De trein is overvol. Op het perron waar we moeten overstappen staat het zwart van de mensen die ook de volgende trein bestormen.
Halverwege de reis horen we iemand over de intercom die ons vertelt dat er “minder materieel beschikbaar is”. Waar al dat materieel is gebleven weet niemand. Het is door de aarde verzwolgen. Of door buitenaardse wezens gecharterd voor een dagje Martiaanse Efteling.
Terwijl we ons voor de derde overstap langs drommen mensen wurmen, op een overvol perron, spreekt een dame door de speakers.
“Vanwege het winterse weer, en omdat er tijdens de kerstvakantie minder passagiers zijn, rijden er minder treinen.”
Met moeite en veel vastberadenheid weten we in de volgende trein te klimmen. De conducteur spoort ons over de intercom aan om flink door te schuiven, zodat er nog meer mensen mee kunnen.
Ja, het is inderdaad typisch vakantie-rustig.