Ik ben in het zwembad met mijn neefje en twee nichtjes. In het bad ligt een grote opblaasbare stormbaan waar kinderen over kunnen klauteren en vanaf springen. De top ligt zo’n twee meter boven het wateroppervlak. Ik besluit dat ik de stormbaan vanuit het water wil beklimmen en vind een aantal handgrepen waaraan ik me op probeer te trekken. Een paar grepen lukt wel, maar al snel voel ik de kracht uit mijn armen wegvloeien en val ik. Vlakbij watertrappelt…
Als kind droomde ik er van om eens bij Sonja aan tafel te mogen. Ah, daar gaan we al. Zin één moet ik meteen uitleggen. Er is namelijk een generatie die waarschijnlijk nu denkt aan op dieet gaan met Sonja Bakker. Mijn fantasie ging over een andere Sonja B., namelijk Barend, de tv presentatrice die in de jaren ’80 met haar praatprogramma de nationale discussie aanzwengelde. Sonja’s programma was zoiets als De Wereld Draait Door maar zonder de grappige filmpjes….
Ik kijk bar weinig sport. Hoewel ik best bewondering heb voor sportieve prestaties, maakt het me simpelweg niet uit welk team wint. Deze levenshouding (ik noem het ‘geestelijk gezond’) schijnt sommige mensen tot op het bot te schokken. Zij vinden het om mij onduidelijke redenen van levensbelang om ‘voor’ Ajax te zijn en dus ’tegen’ Feijenoord, afhankelijk van waar je vandaan komt. Ik kom uit Sliedrecht, waardoor ik op jonge leeftijd dacht te zijn vrijgesteld van keuzes. Tot ik van…
Er gaan inmiddels vele maanden voorbij zonder dat ik aan springschansen denk. Dit vind ik opmerkelijk, omdat dit vroeger op nummer 3 in mijn top vijf van gedachten stond. Omwille van redenen die ik niet nader specificeer ga ik even niet in op nummers 1, 2 en 5. Springschansen waren tussen mijn 9e en pak em beet 13e levensjaar prominent aanwezig. Ik kon niet naar een stevige plank en wat stenen kijken zonder te denken: hier moet ik heel hard…
Het is een algemeen misverstand dat een baard hebben betekent dat je je minder hoeft te scheren. Het probleem is niet dat mijn baard als geheel te lang wordt. Ik loop niet snel het risico aangezien te worden voor een lid van ZZ Top. Het probleem is dat mijn baardharen nogal individualistisch zijn ingesteld. In plaats van samen tot een coherent geheel te groeien, zitten er exemplaren bij de zich vreselijk uitsloven. Die steken al snel ettelijke centimeters boven het…
Ze volgen de voorbijgangers, met hun hebberige ogen. Ze kijken schattend naar hun tassen. Een aantal van hen hebben inmiddels andere prooien gevonden. Toch is het een kwestie van enkele seconden voor ook ik word aangesproken: “Meneer, mag ik uw voetbalplaatjes?” Oh ze hebben zo goed geoefend. Hun stem klinkt tegelijk schattig en smekend, maar past niet bij hun ogen. Die zijn namelijk niet lang op mij gericht. Nog voor ik iets kan zeggen hebben ze aan mijn lichaamstaal al…
Ik heb al jaren een abonnement op Veronica Magazine, die ik nog consequent de ‘radiogids’ noem. Dat is iets wat ik van mijn ouders heb meegekregen, en het wil er maar niet uit slijten. Maar misschien mag ik dat soort excentriciteiten wel gewoon houden, nu ik 38 jaar oud ben. Nog even en ik ga ingezonden brieven naar de krant sturen (Ja ik geef het toe. Ik heb dat vandaag gedaan. De nrc.next beweerde dat Carl Sagan een astronaut was,…
Er was een periode als kind dat ik nog geen ‘echt’ vuurwerk mocht afsteken. Als alternatief kreeg ik dan doosjes sterretjes, klaptouwtjes en Bengaalse lucifers die gekleurde vlammen hadden. Allemaal ‘koud’ vuurwerk zoals mijn ouders dat noemden. En als tienjarige vond ik dat ook prima. Maar met elf, twaalf jaar begon er toch een stemmetje in mijn achterhoofd te spreken. Vooral omdat ik tot dan toe regelmatig geterroriseerd werd door ‘grote jongens’ die strijkers en ander gevaarlijk spul in mijn…
Ik was een jaar of acht, denk ik. Een buurjongen van mij (net zo oud) luisterde vaak naar de muziek van zijn ouders (vooral LPs van Queen), en voelde zich daarom nogal een rocker. Volgens hem was het zelfs ‘hardrock’. Van een van die LPs heb ik ooit nog nachtmerries gehad. Dat was ‘News of the World’. Op de voorkant daarvan staat een torenhoge robot die de leden van Queen had ‘fijngeknepen’. Dit laatste was de term die mijn buurjongen…
Mijn ouders kochten in 1983 een VHS videorecorder. Ze waren er vroeg bij: het was zeker nog niet ‘gewoon’. Deze Panasonic speler was een groot, groengrijs apparaat, loodzwaar en helemaal mechanisch. De speler had een bovenlader, die met een stevig ‘kachunk’ geluid open sprong. Ik kan me nog herinneren dat dat mijn ouders voor het bedienen steeds de gebruiksaanwijzing erbij pakten. Ik wees hen de juiste knop al aan, maar ze vertrouwden dat boekje hierin meer dan mij. Totdat bleek…