Die grote bedrijven pompen hun spullen maar in de markt, zonder rekening te houden met de gevolgen voor de lange termijn. Dat sommigen opeens niet meer zonder kunnen is kennelijk geen reden om hetzelfde product in de markt te houden, wat dat ook betekent voor hen die opeens cold turkey moeten stoppen. Ik heb het hier over de Wuppie, en onze kat Tintin. Het dier ontwikkelde zoals ik al eerder heb geschreven een bijzondere relatie met de Albert Heijn Wuppies van een paar jaar geleden.
Inmiddels zijn we aan onze laatste Wuppie toe. Wat nu? Wat moeten we doen als ook deze op mysterieuze wijze verdwijnt? Wie verkoopt nog Wuppies?
Het antwoord daarop blijkt niet eenvoudig. Want hoewel er een aantal bedrijven zijn die inderdaad Wuppies (of hun concurrenten de Winnies) verkopen voor een prijs van slechts 37 cent per stuk, leveren deze sites Wuppies per duizendtal.
Inderdaad: duizend Wuppies/Winnies is de minimale afname. En het erge is dat ik serieus heb overwogen om dat toch maar te doen, en wel om drie redenen:
1) Het idee van het uitstorten van duizend Wuppies, om vervolgens te zien hoe Tintin op deze absurde rijkdom reageert is op papier onweerstaanbaar. In de praktijk weet ik ook wel dat een kat in dat geval de duizend Wuppies zal negeren en zichzelf verder prima vermaakt met de verfrommelde pakbon.
2) Ik zou het geld er bijna voor over hebben om het gezicht van de bezorger te zien die duizend Wuppies bij een doorsnee woonhuis komt brengen, en hem dan uit te leggen dat het voor de kat is.
De belangrijkste reden is echter:
3) De mogelijkheid om elke keer als ik boodschappen doe, bij besteding van 15 euro of meer de caissières een Wuppie aan te bieden.
Reden 3 trok bijna mijn vriendin over de streep, maar we hebben daar een goedkoper alternatief voor gevonden. Ik heb nog een hele stapel C1000 voetbalplaatjes liggen, die ik graag bij besteding van tien euro aan de kassa meisjes van Albert Heijn aanbied.