Archief van
Tag: fictie

Moord, schreef hij

Moord, schreef hij

Ik heb een briljant idee voor een nieuwe TV serie. Dit is ‘em. Het gouden idee waarmee ik miljoenen ga verdienen en de amusementswereld nog jaren domineer. Het is daarom van het grootste belang dat je dit idee voor je houdt. Beloof je dat? Oke, dan mag je hier alvast het script van de pilot aflevering lezen: Scene 1 We leren onze charmante held kennen, HH Letcher, gamejournalist. Hij is door zijn neef uitgenodigd op een afgelegen landhuis, waar miljardair…

Lees Meer Lees Meer

Het Rapport

Het Rapport

De premier sluit de deur van zijn kantoor achter zich. Hij knipt het licht aan, en wankelt in de richting van zijn bureau. Hij laat de lege fles die hij in zijn hand heeft in de prullenbak vallen. Zweet parelt op zijn voorhoofd. Het kost hem moeite om op de been te blijven, maar weet zonder zich al te veel stoten zijn bureaustoel te bereiken. Uit de onderste la haalt hij een nieuwe fles Jack Daniels tevoorschijn. Hij neemt een…

Lees Meer Lees Meer

Het kerstverhaal van Knager en Ekster (2, slot)

Het kerstverhaal van Knager en Ekster (2, slot)

Dit is het vervolg op het verhaal van gisteren… Knager zag van onder de jas niet waar ze heen gingen. Na een tijdje haalde het meisje hem onder haar jas vandaan en werd hij in een houten kist gezet. Hij keek om zich heen. Hij zat gevangen! ‘We laten hem toch wel weer vrij als hij beter is he?’ vroeg het mensenmeisje. ‘Lotte, we hebben al zo weinig te eten… Dat kan toch niet?’ zei het grote mens. ‘Waarom mocht…

Lees Meer Lees Meer

Het kerstverhaal van Knager en Ekster (1)

Het kerstverhaal van Knager en Ekster (1)

Het nu volgende kerstverhaal heb ik jaren geleden geschreven als kort feuilleton voor een krant. Deel 2 (slot) verschijnt morgen. Vrolijk Kerstfeest! Hij had behoorlijk grote tanden. Zelfs voor een konijn. Vandaar dat zijn vrienden en familie (hij had heel veel broertjes en zusjes) hem Knager noemden. Knager had een mooie bruine vacht met witte spikkels en was geboren in een heel comfortabel holletje onder een Eikenboom. Daar woonde hij nog steeds. Juist in de winter was het daar heerlijk…

Lees Meer Lees Meer

Dikkerd

Dikkerd

Het was een klein bruin café in een zijstraatje waar ik normaal gesproken gewoon voorbij liep als ik boodschappen ga doen. Veel mensen binnen. Bijna alle bakrukken waren bezet, behalve een op de hoek vlak bij de deur. Ik ging zitten en wachtte tot ik oogcontact kreeg met de vrouw achter de bar. Ze had kort zwart haar en te veel blauwe oogschaduw op. Met haar gouden oorbellen en door rook verweerd gezicht zag ze er ouder uit dan ze…

Lees Meer Lees Meer