De swaffeldemocratie
Ik wil even met je terug naar 2008. Dat was het jaar dat een scholier zijn piemel uit zijn broek haalde en daarmee tegen de Taj Mahal sloeg. Nou ja, sloeg, ik neem aan dat het een zacht tikje was. Anders zou het filmpje wat hij er van online plaatste misschien niet zo vrolijk aflopen. In plaats van bloed en een bezoek aan de eerste hulp riep de scholier trots uit dat dit de eerste keer was dat de Taj Mahal ‘geswaffeld’ werd.
Voor het grootste deel van Nederland ging deze gedenkwaardige gebeurtenis ongemerkt voorbij. Pas toen GeenStijl zich er mee ging bemoeien, werd het landelijk nieuws. GeenStijl zette namelijk zijn enorme achterban (=baldadige lezers) in om de verkiezing van het Woord van het Jaar te ontsporen. Het weblog riep iedereen op om op ‘Swaffelen’ te stemmen, een oproep waar verveelde jonge internetters graag gehoor aan gaven. Swaffelen werd inderdaad Woord van het Jaar 2008.
Inmiddels zijn we acht jaar verder, en heeft GeenStijl een politieke partij opgericht: GeenPeil. Het belangrijkste punt in hun verkiezingsprogramma: “we hebben geen verkiezingsprogramma”. In plaats daarvan belooft GeenPeil om de leden van de partij via internetpeilingen te laten beslissen hoe de gekozen GeenPeil kamerleden moeten stemmen en wat voor moties ze moeten indienen. GeenPeil-lijsttrekker Jan Dijkgraaf belooft zelfs plechtig dat hij zijn eigen principes en mening thuis laat. Wat ‘het volk’ wil, gebeurt. Dat is pas democratie!
Het zou zomaar kunnen dat Dijkgraaf in de Kamer komt. Er zijn genoeg verveelde jonge GeenStijllezers die nu wél naar het stemhokje gaan en na hard YOLO roepen op Dijkgraaf stemmen. Waarna de er op volgende regeerperiode opeens élke ingeving van een paar anonieme reaguurders in de Kamer besproken moet worden. Mannequin-challenge op het Binnenhof? Dat wordt een motie. Alle vluchtelingen deporteren naar Texel? Motie. Tien procent van de belastinginkomsten verplicht besteden aan advertenties op GeenStijl? Motie. Geen gezeik, iedereen rijk? Motie.
Ik kan me geen treffender beeld voorstellen dan een jonge jongen die met zijn pik tegen een oud instituut slaat. Als GeenPeil in de kamer komt, is dat de eerste keer dat de democratie geswaffeld wordt.