Dit is het vervolg op het verhaal van gisteren… Knager zag van onder de jas niet waar ze heen gingen. Na een tijdje haalde het meisje hem onder haar jas vandaan en werd hij in een houten kist gezet. Hij keek om zich heen. Hij zat gevangen! ‘We laten hem toch wel weer vrij als hij beter is he?’ vroeg het mensenmeisje. ‘Lotte, we hebben al zo weinig te eten… Dat kan toch niet?’ zei het grote mens. ‘Waarom mocht…
Het nu volgende kerstverhaal heb ik jaren geleden geschreven als kort feuilleton voor een krant. Deel 2 (slot) verschijnt morgen. Vrolijk Kerstfeest! Hij had behoorlijk grote tanden. Zelfs voor een konijn. Vandaar dat zijn vrienden en familie (hij had heel veel broertjes en zusjes) hem Knager noemden. Knager had een mooie bruine vacht met witte spikkels en was geboren in een heel comfortabel holletje onder een Eikenboom. Daar woonde hij nog steeds. Juist in de winter was het daar heerlijk…
Het nu volgende verhaal is opnieuw waar gebeurd… Ook dit jaar blijkt de kerstboom thuis toch een stuk groter dan buiten bij de verkoper. Vandaar dat mijn vriendin en ik sneeuw en gladheid trotseren om bij het dichtstbijzijnde tuincentrum een nieuwe mand te halen waar de kolos wel in past. Als we binnenkomen worden we net iets te hartelijk welkom geheten door een van de verkoopsters. Ik schat haar eind veertig, kort hip haar en ze heeft een gevaarlijk enthousiaste…
Even voor alle duidelijkheid: het is geen december. Ik weiger dit te accepteren. Het is onmogelijk dat het jaar nu al bijna om is. En aangezien onmogelijke dingen… erm… onmogelijk zijn, vind ik het heel rationeel van mezelf om tegen winkeliers te zeggen dat ze echt alle spreekwoordelijke lampjes los hebben zitten om nu al kerstspullen in de etalage te leggen. En wie is die idioot die zijn totale voortuin heeft volgehangen met zo veel kerstverlichting, dat piloten uit de…