Het werd zo erg, dat ik mijn kantoor moest verlaten, anders was er iets stuk gegaan. Stuk gemaakt. Stuk geSMETEN. Ik ben er zeker van dat mijn buren, die me toch al vreemd aankijken, nu zeker weten dat ik het syndroom van Gille de la Tourette heb. In elk geval zullen ze nooit denken dat ik een seriemoordenaar ben, die zijn traditioneel altijd zo rustig en je hebt er nooit last van. Wel had ik een moord in gedachten. Hoewel,…
Mijn dag begon vol energie en optimisme. Ik zou een flink stuk toevoegen aan mijn roman-in-wording. Daarnaast zou ik meerdere columns vooruit werken, zodat ik de komende dagen eens niet op het laatste moment overal achteraan hoefde rennen. Dit zijn het soort voornemens die krachten losmaken waar een gewoon mens niet tegenop kan. Terwijl ik mijn iPad (waar een deel van mijn boek op staat) aan de Windows computer legde, besloot het lot (gepersonificeerd door de Microsoft paperclip) dat dit…
Ik was een jaar of acht, denk ik. Een buurjongen van mij (net zo oud) luisterde vaak naar de muziek van zijn ouders (vooral LPs van Queen), en voelde zich daarom nogal een rocker. Volgens hem was het zelfs ‘hardrock’. Van een van die LPs heb ik ooit nog nachtmerries gehad. Dat was ‘News of the World’. Op de voorkant daarvan staat een torenhoge robot die de leden van Queen had ‘fijngeknepen’. Dit laatste was de term die mijn buurjongen…