Archief van
Tag: Havo

Kaftpapier

Kaftpapier

Vanaf de eerste dag in de brugklas tot het moment dat ik eindelijk met een diploma de deur uit kon, ging er geen dag voorbij dat ik niet wenste dat het schoolgebouw zou ontploffen. Of dat ik zelf een ziekte kreeg die absoluut geen ongemak veroorzaakte maar het wel onmogelijk maakte om naar school te gaan. Aangezien zowel het internationale terrorisme als de Mexicaanse griep nog niet in Nederland bestonden, was er geen ontkomen aan. Iedere dag op de fiets,…

Lees Meer Lees Meer

De klas van ’92 (of ’91)

De klas van ’92 (of ’91)

Wat is de functie van een reünie? Waarom gaan mensen terug naar de plek waar ze eigenlijk nooit naar toe hadden willen gaan? Ik kan me nog levendig herinneren hoe vurig ik hoopte op een vreselijke ramp (zonder persoonlijke ongevallen) waardoor de school voor maanden dicht moest. Of op weer dat zó extreem was dat zelfs mijn ouders me niet de deur uit zouden sturen. Sowieso is mijn Havo tijd een rare periode, waar ik eigenlijk niet zo heel veel…

Lees Meer Lees Meer

Oh wreed lot

Oh wreed lot

Ouder worden is niet erg. Ik kan leven met het ‘buikje’ dat steeds duidelijker aanwezig en hoofdhaar dat steeds duidelijker afwezig is. De vreemde geluiden die ik na het eten produceer (een vreemd soort ‘hik’ die lijkt op een buitenaardse lokroep) en de niet te onderdrukken ‘kreun’ bij het bukken voor de krant zijn ook geen reden tot winterdepressies. Want met de jaren komt de rust en heel wat zaken waar ik me, pak em beet, tijdens de Havo, vreselijk…

Lees Meer Lees Meer