Ik heb een probleem met E-Readers. Hoewel ik dol ben op gadgets, en zo’n beetje vergroeid ben met mijn iPhone, heb ik absoluut geen behoefte om een E-Reader aan te schaffen. En dat is vreemd. Als tech fetisjist ben ik de ideale doelgroep voor zo’n apparaat. Dit bracht mij er toe om zeven punten op een rijtje te zetten waar zo’n apparaat aan moet voldoen om mij wel over de streep te trekken.
1) Goedkoop
Ik kan dit niet genoeg benadrukken. Het is absurd om een grote investering van mij te vragen voor iets, wat ik pas kan gebruiken als ik er andere dingen (boeken, tijdschriften) voor aanschaf. Wat dat betreft moeten de producenten goed beseffen dat ze hun geld niet gaan verdienen met de hardware, maar met de software. Een goed voorbeeld is de spelcomputer. De hardware wordt zonder winst (en in het geval van de PS3 zelfs onder de kostprijs) verkocht, omdat de producenten geld verdienen aan de verkoop van ieder spel. Vroeger heette dit het ‘scheermesjesmodel’. Het appraat kost bijna niks, de mesjes zijn de melkkoe. De ideale prijs voor een E-Reader is wat mij betreft 99 euro, met drie boeken naar keuze.
2) Eenduidig
Dit ondersteunt ook mijn eerste punt: een E-reader heeft slechts een functie: het tonen van tekst en foto’s in een zo hoog mogelijke beeldkwaliteit. Het belangrijkste is dat het een boek is. Alle functies die je hier aan toevoegt maken het apparaat niet alleen duurder en ingewikkelder maar zijn ook een aanslag op de levensduur van de batterij.  Video, web en MP3 functionaliteit zijn misschien verleidelijk, maar wat mij betreft taboe. Als ik multimedia wil beleven zet ik mijn TV, Laptop, iPhone of PC wel aan. Een boek pak ik juist om aan al die prikkels te ontsnappen en in mijn eigen wereld weg te duiken.
3) Sexy
Ik heb meerdere MP3 spelers in een la liggen. Zo heb ik er een aantal van het merk Creative (ZEN stone en ZEN multimedia player) en ook nog een oude merkloze. Maar pas toen ik mijn eerste iPod in handen kreeg, was voor mij de CD verleden tijd. Een E-reader moet onweerstaanbaar zijn. Onvermijdelijk. Er moet geen twijfel over zijn dat dit de beste manier is om rustig een lange tekst tot me te nemen.
4) Praktisch
De batterij moet weken meegaan zonder op te laden. Hij moet een kop koffie weerstaan. Hij moet op de grond kunnen vallen. Een volwassen man moet er over kunnen struikelen zonder dat het apparaat meteen naar die Eeuwige Bibliotheek in de Hemel  reist.
5) Impuls-gericht
Ik koop al tijden geen CDs meer. Al mijn muziek schaf ik aan via iTunes. En dan nog het liefst rechtstreeks op mijn iPhone. Ik vind het geweldig dat ik maar een paar tiptoetsen verwijderd ben van duizenden CDs en audioboeken, die ik ook nog eens allemaal in mijn binnenzak mee kan nemen. Juist doordat het zo laagdrempelig is, koop ik weer muziek. Dit wil ik ook met boeken. Ik kan zo tien titels van boeken noemen die ik al lang gekocht had, als ik ze niet eerst had moeten bestellen via mijn lokale boekwinkel of Bol.com. Daarom moet het aankopen van boeken online gebeuren, op het apparaat zelf.
6) Zelfstandig
Zelfs verstokte digibeten moeten het apparaat uit kunnen pakken en meteen gebruiken, zonder ooit in de buurt van een computer te hoeven komen. De enige reden dat de ideale E-Reader aan de PC gekoppeld kan worden, is om een backup te maken of omdat er geen bereik is van een draadloos netwerk. Natuurlijk mag interactie met een PC wel, in de vorm van een iTunes-achtige boekwinkel.
7) Standaard
Net zoals MP3s de standaard zijn voor muziek, moet ieder E-Boek op iedere E-reader te lezen zijn. Hetzelfde geldt voor andere content zoals tijdschriften en kranten, die ook uitermate geschikt zijn voor elektronisch lezen. Geen Bluray-HD-DVD oorlogen, alsjeblieft. Wat dat betreft moet je met een en hetzelfde E-boek ook op elke E-boekwinkel aankopen kunnen doen. Ik wil me niet met de aanschaf van mijn E-reader ketenen aan een leverancier.
Het bedrijf dat aan al deze eisen kan voldoen, veroorzaakt een revolutie op het gebied van lezen, waarbij vergeleken de boekdrukkunst bijna verbleekt.