In de basis zijn we allemaal hetzelfde. En ik bedoel dit nou niet als een tegeltje over gelijkheid en broederschap. Alle levensvormen op deze aarde werken volgens hetzelfde principe, met in de (letterlijke) kern het DNA als computerprogramma en levensfabriek tegelijk. Hoe ontzettend wij ook verschillen van, bijvoorbeeld, een gladiool of een pantoffeldiertje of Geert Wilders, de motor en het systeem achter ons bestaan is hetzelfde.
Alle leven dat wij kennen heeft DNA, en stamt af van een gemeenschappelijke eencellige voorouder. Een primitief levend dingetje, bestaande uit wat chemicaliën in een zakje, heeft door de combinatie van tijd en complexiteit geleid tot letterlijk miljarden soorten leven, waarvan sommigen diep onder water bij vulkanische geisers leven, en anderen Ikea banken kopen.
Maar zoals ik zei, is al dat leven met elkaar verbonden. Familie van elkaar. Hetzelfde. We weten zelfs ongeveer hoe het allemaal werkt: hoe cellen functioneren, hoe ze informatie van de ene generatie op de andere doorgeven, en hoe kleine foutjes bij dat doorgeven resulteert in (uiteindelijk) pantoffeldiertjes of Ajax supporters.
Daarom brand ik van nieuwsgierigheid naar wat NASA donderdag bekend maakt. De ruimtevaartorganisatie gaat dan namelijk iets vertellen over buitenaards leven. Onmiddellijk gonst het op internet van de geruchten dat NASA daadwerkelijk buitenaards leven heeft gevonden, misschien wel op Mars.
Buitenaards leven… Werkt dat hetzelfde als wij? Zijn het cellen met een code van A, C, T en G? Werken ze op basis van koolstof? Hebben ze nagenoeg dezelfde oplossingen gevonden om de strijd om het bestaan te overleven als wij? Of… niet? Wat zou het fantastisch zijn als we vormen van leven vinden die ab-so-luut niets met die van ons te vergelijken is! Hoe geeft dergelijk leven informatie door? Is het misschien steenachtig? Metalig? En levert dat net zo veel variatie op als ons DNA-gestuurde, waterige systeem?
En wat als het wel degelijk overeenkomsten bevat? Wel DNA, maar onomstotelijk vastgesteld niet van onze planeet afkomstig… Wat betekent dat? Zijn wij dan afstammelingen van een paar door explosies meegevoerde partikels leven, en zijn we van oorsprong eigenlijk Martianen? Of komt dat proto-DNA misschien van nog verder? En hoe komt het dan bij ons? Wemelt het om ons heen, op andere planeten rond andere sterren, van het leven? Of is onze doorgedraaide DNA fabriek een uitzondering in een verder door eenvormige alg-achtigen bevolkt sterrenstelsel?
Met al die vragen en mogelijkheden in mijn hoofd snap ik dan ook niet dat er mensen zijn die hier niet nieuwsgierig naar zijn. Die bij ‘buitenaards leven’ denken aan vliegende schotels of E.T., om hier vervolgens een beetje schamper om te lachen.
Want het bestaan van leven buiten de Aarde zegt iets fundamenteels over onze plek in het universum. Waar we vandaan komen. En wellicht waar we heen gaan. Het nieuws over werkelijk buitenaards leven moet daarom alle andere Aardse beslommeringen van de TV drukken. Wat nou ‘voice of Holland’ of ‘TV Kantine’ of ‘Wereld draait Doorrrrrr’…
Dit gaat om misschien wel de grootste ontdekking sinds de mens twee stenen tegen elkaar knalde om vuur te maken.
Dat horen we echter pas donderdag. En ik brand van nieuwsgierigheid.